Naar ‘de middelbare’

Het is zover: mijn baby gaat naar ‘de middelbare’! Deze week is ze begonnen aan haar introductieweek. Behalve met de ‘gewone’ zorgen die een ouder dan zoal heeft, hebben wij als diabetesouders natuurlijk nog wat extra zorgen.
Gaat ze haar bloedsuikers nog wel meten, bijvoorbeeld? Of zichzelf de benodigde insuline op tijd toedienen? Hebben de leraren begrip voor haar soms onverwachte eetbehoeften? Om maar eens wat te noemen.

Dat doet me denken aan toen bij mijn dochter nét diabetes was geconstateerd. Ze was toen acht jaar oud. Na een intensieve week in het ziekenhuis begon ze weer op school. Wat er in die tijd allemaal gebeurde, dat is een verhaal apart. Even heel kort: we hebben moeten vechten om haar ziekte serieus genomen te krijgen. Dat ze bijvoorbeeld een mobieltje bij zich mocht dragen, of dat ze niet alleen gelaten werd. Onze diabetesverpleegkundige heeft zelfs een thuishulporganisatie voor kinderen moeten inschakelen. Dat was voor een deel om ons, als ouders, te ontlasten. Wij fietsten namelijk elke dag naar school om dochterlief bij te staan met meten en spuiten voor de lunch. En regelmatig ook tussendoor, als ze weer eens veel te laag of veel te hoog zat. Maar voor een ander deel was de thuishulp ook ingeschakeld om de school een beetje op te voeden, om het zo maar eens te zeggen. Uiteindelijk kwam er mét een nieuwe directeur, ook een keurig protocol op tafel. Een duidelijke lijst met wensen en plichten rondom de zorg van ons diabeteskind.
read more …