Een kind met Diabetes Type1
Show MenuHide Menu

Wie wij zijn

Maart 2008 werd onze dochter van toen 8 jaar, plotseling erg ziek. Ze werd ontzettend mager, moe en kreeg extreme dorst. In het begin dachten we nog aan de naweeën van een griepje. Maar het ging maar niet over. Het leek juist steeds erger te worden. Daarom besloten we op een maandagochtend toch maar naar de huisarts te gaan. Gelukkig dacht hij er meteen aan om bloed te prikken. Wat ons toen (als ouders) overkwam is vergelijkbaar met een rit in een rollercoaster. We werden onmiddelijk doorgestuurd naar het ziekenhuis. Daar stond een medisch team ons al op te wachten. Onze dochter werd geprikt aan alle kanten, aan een infuus gelegd. Ze werd door een medische mangel gehaald. Omdat er juist in die voorafgaande periode ook een genetisch onderzoek was geweest naar een gemeen kankergen in de familie, dachten wij aan het allerergste…

“Diabetes, dat is toch niet zo erg?”

En toen kwam na een paar uur de diagnose; 90% zekerheid dat het om diabetes type 1 ging. Ik weet nog goed hoe opgelucht ik was, want…diabetes, dat was niet zo erg. Een dieet, een spuit, zoiets.
Maar al snel bleek dat diabetes in werkelijkheid iets heel anders was dan wij toen dachten. Diabetes type 1 heeft impact op heel je leven. Op het hele gezin, op het broertje of zusje, op alle direct betrokkenen. Maar diabetes is ook vaak een onzichtbare ziekte. Een ziekte waar enorm veel misverstanden over bestaan. De afgelopen jaren hebben wij kennis mogen maken met alle aspecten; de impact, de verwarring en ook het onbegrip. Daardoor is mijn idee ontstaan om onze werkelijkheid rondom deze ziekte te beschrijven. Wat het betekent in het dagelijks leven van mijn dochter (inmiddels 15 jaar oud) en dat van ons.

portretje

8 Comments
Nicole
7 juli 2017 at 08:03

Via de nieuwsbrief van Diabetes Fonds jullie blog gevonden. En wat heb ik al veel herkenbaars gelezen. Onze dochter is nu 12,5 en gaat puberen. Ze is diabeet geworden op 6 jarige leeftijd en op dezelfde manier als je hier beschrijft. Wat een turbulente tijden…

Ik hoop nog veel van jullie te mogen lezen. Bedankt voor dit virtuele steuntje in de rug van alle dag.

Liefs uit Noorwegen

Sandra Langeveld
5 april 2016 at 15:25

Wat ontzettend herkenbaar om te lezen en ook om het filmpje Bitterzoet te zien. Exact zoals het ons verging.. toen mijn dochter 7 was. Ze loopt net wat jaren achter op jullie dochter en waarschijnlijk kunnen we dus nog veel leren:-)…… zoals de naderende puberteit! Leuk blog!

    Antoinette
    5 april 2016 at 18:30

    Hoi Sandra, dankjewel!
    Enne…succes met je bijna puberdochter!;-)

Marcel Rits
9 december 2015 at 14:49

Geweldig Blogs voor ouders en naasten van kinderen en pubers met DM1! Ook leerzaam voor het kind zelf en voor leerkrachten. Antoinette het zal veel tijd kosten maar probeer door te gaan deze informatie voor lotgenoten is meer dan welkom!

    Antoinette
    9 december 2015 at 14:52

    Dankjewel voor je compliment, Marcel! Hier doe ik het uiteindelijk allemaal voor. 😉
    Groet, Antoinette

8 november 2015 at 20:34

Ik vind het super wat jullie doen, ik ga dit onder de aandacht brengen van mijn facebook vriend Thomas Braun, hij is ambassadeur voor het diabetesfonds en misschien door dat voor mensen duidelijker wordt, wat diabetes inhoud krijgen we iets meer steun. Antoinette en Robin bedankt voor het in beeld brengen van de dagelijkse dingen ook namens Noah onze dochter. Zij is nu 10 maar werd ook met 8 jaar diabeet…… Dus wij weten precies wat jullie iedere dag door maken.

    Antoinette
    9 november 2015 at 09:04

    Dankjewel, Erik, super! En hoe meer wij ons laten horen, hoe meer begrip er straks komt voor onze kinderen, toch!? 🙂

3 juni 2014 at 10:35

Bij pure toeval ben ik op deze website terecht gekomen. Leuke website waarbij ik de verhalen met interesse heb gelezen.
Op mijn facebook pagina zal ik aandacht schenken aan het verhaal over verjaardagsfeestjes en een link naar deze website plaatsen.
In de verhalen komen een aantal zaken naar voren zoals; Acceptatie (ouders van het andere vriendinnetje), onmacht (juffen op school), overbezorgheid (niet alles loopt zoals je wilt) en kinderen zijn snelle ‘leerlingen’.
Maar jullie staan er niet alleen voor en zijn er steeds meer mensen met diabetes die hun ervaringen online zetten. Ik doe dit ook vanaf 2011. Ik zal op mijn website ook een link plaatsen naar deze website.
Blijf in ieders geval doorgaan met de verhalen te plaatsen omdat dit anderen ook kunnen helpen.

mvg,

Geert Spaan
Diabetes en (Team)sport

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *


Maak eerst dit rekensommetje (ter beveiliging) *